Γλυφάδα: Το εντυπωσιακό κτίριο με τις ξύλινες παλέτες
Στοιχεία έργου:
Αρχιτεκτονική μελέτη: KLab Architecture – Κωνσταντίνος Λαμπρινόπουλος
Ομάδα σχεδιασμού: Enrique Ramirez, Βερόνικα Βασιλείου
Κατασκευή: Future Constructions
Τοποθεσία: Γούναρη & Αρκαδίας, Γλυφάδα
Χρονολογία μελέτης: 2011
Χρονολογία κατασκευής: 2013-2015
Παρουσίαση: KLab Architecture
Φωτογραφίες: Πέτρος Περάκης
Το κτίριο επί της οδού Γούναρη στη Γλυφάδα είχε μείνει για μεγάλο χρονικό διάστημα μόνο με το φέροντα οργανισμό κατασκευασμένο. Από τους αρχιτέκτονες ζητήθηκε να δοθεί μια νέα μορφή και ταυτότητα στο κτίριο, αλλάζοντας τη μη ολοκληρωμένη άποψη που είχε η άδεια της πολεοδομίας.
Με την αλλαγή της όψης επιδιώχθηκε η ταυτότητα ενός σύγχρονου κτιρίου με υλικά όμως οικεία και φυσικά, όπως το ξύλο και το τσιμεντοκονίαμα.
Η χρήση ενός επαναλαμβανόμενου μοτίβου φθηνού και οικολογικού, δηλαδή της παλιάς, ήταν απόρροια της νέας οικονομικής κατάστασης που είχε περιέλθει η χώρα, που παράλληλα όμως εξασφάλιζε τη δημιουργία ενός δεύτερου ενεργειακού κελύφους που θα μπορούσε να αλλάξει σύμφωνα με τις εξωτερικές συνθήκες έντασης του ηλιακού φωτός ενώ ταυτόχρονα η όλη κατασκευή να έχει μικρό κόστος συντήρησης.
Η όψη επενδύθηκε με ξύλινες παλέτες που προκαλούν μια τρισδιάστατη άποψη, καθώς οι παλέτες μπορούν να ανοίξουν και να κλείσουν στηρίγματα σε μεταλλικό σκελετό και σε ηλεκτρικές μπουκάλες ανύψωσης. Οι παλέτες ανοίγουν και κλείνουν η μία από την άλλη και με αυτόν τον τρόπο δημιουργείται μια δυναμική, «ζωντανή» άποψη που θα έχει κάθε στιγμή διαφορετική μορφή από την προηγούμενη.
Καθώς το κτίριο είναι σε έναν από τους πιο κεντρικούς δρόμους της Γλυφάδας επιδίωξη του σχεδιασμού ήταν η διαμόρφωση μιας όψης που να προτείνει κάτι νέο χωρίς να προκαλέσει και μία άποψη που θα δώσει στο περαστικό μία εικόνα οικεία, όσο και πρωτοποριακή. Δόθηκε ένταση και έμφαση στο γωνιακό σχήμα του οικοπέδου και τονίστηκε η γωνία του κτιρίου, δημιουργώντας τη νέα επιφάνεια από τις παλέτες σε σχήμα γάμου.
Οι παλέτες, τόσο στην κλειστή όσο και στην ανοιχτή τους θέση, με τα διάκενα που δημιουργούν το σχήμα τους, τον φυσικό φωτισμό και τον αερισμό των κλειστών χωρών του κτιρίου ενώ παράλληλα λειτουργούν ως κατακόρυφα σκιάστρα που προστατεύουν το κτίριο από την ακτινοβολία του ήλιου κατά τη δύση.
Με την τοποθέτησή τους στα νοτιοδυτικά, δυτικά και βορειοδυτικά τμήματα των όψεων του κτιρίου, λειτουργούν ως παθητικά ηλιακά συστήματα δροσισμού που αποτελούν συστατικά μέρη του κτιρίου, προσαρμόζονται κατάλληλα στο περίβλημα του (κέλυφος) και συμβάλλουν στο να επιτευχθούν οι βέλτιστες εσωτερικές συνθήκες θερμικής άνεσης και ποιότητας. αέρα κατά τη διάρκεια του έτους, περιορίζοντας σημαντικά την απαιτούμενη κατανάλωση ενέργειας.
Το κτίριο έχει χωριστεί σε τρεις ζώνες στην όψη του.
Το ισόγειο αποτελείται από μία ενιαία τζαμάρια που περνά μπροστά από τις κολώνες δημιουργώντας μία κυριολεκτική διάφανη ζώνη. Η δεύτερη ζώνη αποτελείται από την όψη με τις παλέτες που η λογική της τοποθέτησης τους οριζόντια και κάθετα δημιουργεί μεγάλες αντιθέσεις στο χρώμα του ξύλου όταν πέφτει πάνω τους το ηλιακό φως.
Η ζώνη αυτή παίρνει απεριόριστα σχήματα καθώς η κάθε παλέτα έχει τη δυνατότητα να παραμείνει κλειστή ή να ανοίξει μόνη της η κάθε μία. Εσωτερικά υπάρχει μεταλλικό δίκτυο που κρατά τη δεύτερη ενεργειακή όψη μακριά από την εσωτερική όψη που είναι κατασκευασμένη με αλουμινένια κουφώματα και γυαλιά από το δάπεδο μέχρι τα δοκάρια.
Η τρίτη ζώνη, η στέψη, τονίζεται με τη δημιουργία προστεγάσματος με την εφαρμογή τσιμεντοκονιάματος σε απόχρωση σκούρου γκρί, ενώ όλοι οι άλλοι τοίχοι έχουν επίστρωση τσιμεντοκονιάματος σε απόχρωση ανοιχτού γκρι.
Σημαντικός για το σχεδιασμό ήταν και ο υπαίθριος χώρος του κτιρίου καθώς οι υψομετρικές διαφορές του γωνιακού οικοπέδου δημιούργησαν διαφορετικούς τρόπους εισόδου σε αυτό με τρόπο ώστε να τονισθεί η γωνία του οικοπέδου. Επιλέχθηκε μάρμαρο Αλιβερίου αμμοβολημένο για τα σκαλοπάτια και το φυτό στίπα για φύτευση. Η πέργκολα της εισόδου ακολούθησε τη λογική της άποψης και η επικάλυψή της έγινε με παλέτες.
